Industriële fermentatie

• traditionele fermentatie is een tijdrovend (of eigenlijk vooral geduldig) proces en daarvoor maakt de voedselindustrie meestal geen tijd. Zij gebruikt daarom vaak trucs, zoals het toevoegen van (onnatuurlijke) stoffen om, qua structuur en smaak, een ‘vergelijkbaar’ eindproduct te fabriceren. Zo zijn bakkers die hun brooddeeg nog echt 12 tot 24 uur laten rijzen zeldzaam en ‘producenten’ van augurken nemen ook geen 1 tot 2 weken de tijd om hun augurken te fermenteren. Hierdoor krijgen micro-organismen niet voldoende tijd om hun gezondheidbevorderende stoffen te vormen en gaat een deel van de kracht van fermenteren verloren.
• producten die de voedselindustrie wel door middel van fermentatie bereidt en daardoor gezondheidbevorderende bacteriën bevatten, worden na de fermentatie vaak met hitte behandeld (pasteurisatie of sterilisatie). Hierdoor sterven niet alleen de mogelijke ziekteverwekkers, maar ook de gunstige bacteriën. Zo gaat ook via deze weg een deel van kracht van gefermenteerde voeding verloren. Sommige producenten voegen na de hitte behandeling nog weer een paar gunstige bacteriën toe, maar dat is bij lange na niet vergelijkbaar met traditioneel gefermenteerde producten.

Zelf fermenteren

• de mogelijkheden van fermenteren zijn bijna oneindig, maar naar mijn mening kun je dit het beste zelf doen. Ik maak bijvoorbeeld zelf kombucha en melkkefir en mijn moeder maakt waterkefir. Door dit uit te wisselen en ermee te variëren krijg ik dagelijks de nodige natuurlijke probiotica binnen. Wil je hier ook mee gaan experimenteren, dan kun je bij mij terecht voor de benodigde kombucha zwam en/of kefirkorrels en in mijn Recepten inspiratiebundel vind je de bereidingswijzen.
• wil je ook met andere voedingsmiddelen aan de slag, kijk dan voor de nodige inspiratie eens op de website van Christian Weij: https://www.verrotlekker.nl/